渔家傲·花底忽闻敲两桨原文,翻译,赏析_拼音版_作者欧阳修-二六三古诗词网

渔家傲·花底忽闻敲两桨

作者:欧阳修 朝代:宋朝
渔家傲·花底忽闻敲两桨原文

《渔家傲·花底忽闻敲两桨》是宋代文学家欧阳修的词作。


此词以清新可爱而又富有生活情趣的语言,描写一群采莲姑娘荡舟采莲时喝酒逗乐的情景,塑造出活泼、大胆、清纯的水乡姑娘形象。词中的采莲女活泼、大胆、呼之欲出。花底敲桨,荷叶当盏,花映人面,醉依绿阴,风格清新婉丽,又巧用俗语,化俚为雅,妙趣盎然,给人以耳目一新的艺术享受。全词妙在起、承、转、合脉络清晰,更妙在其风格清新、言语含蓄而又设境秾艳。词风健康明朗,极富生活情趣。



基本信息

中文名

渔家傲·花底忽闻敲两桨


作者

欧阳修


作品出处

《全宋词》



文学体裁


创作年代

北宋


目录

1作品原文

2注释译文

3创作背景

4作品鉴赏

5作者简介


作品原文

花底忽闻敲两桨,逡巡女伴来寻访⑵。酒盏旋将荷叶当⑶。莲舟荡,时时盏里生红浪⑷。


花气酒香清厮酿⑸,花腮酒面红相向⑹。醉倚绿阴眠一饷⑺,惊起望,船头阁在沙滩上⑻。[1]


注释译文

折叠词句注释

⑴渔家傲:词牌名。此调原为北宋年间流行歌曲,始见于北宋晏殊,因词中有“神仙一曲渔家傲” 句,便取“渔家傲”三字作词名。双调六十二字,上下片各四个七字句,一个三字句,每句用韵,声律谐婉。南北曲均有。


⑵逡(qūn)巡:宋元俗语,犹顷刻,一会儿。指时间极短。


⑶旋(xuàn):随时就地。当(dàng):当做,代替。


⑷“时时”句:谓莲花映入酒杯,随舟荡漾,显出红色波纹。红浪:指人面莲花映在酒杯中显出的红色波纹。


⑸清厮酿(niàng):清香之气混成一片。厮酿:相互融合。


⑹花腮(sāi):指荷花。形容荷花像美人面颊的花容。酒面:饮酒后的面色。宋梅尧臣《牡丹》诗:“时结游朋去寻玩,香吹酒面生红波。”


⑺一饷(xiǎng):即一晌,片刻。《敦煌变文集·王昭君变文》:“若道一时一饷,犹可安排;岁久月深,如何可度。”蒋礼鸿通释:“一饷,就是吃一餐饭的时间。”


⑻阁(gē):同“搁”,放置,此处指搁浅。一作“搁”。


白话译文

荷花底下,忽听到双桨击水的声响,不一会,一群女友来把我寻访。摘下荷花当酒杯,采莲船在荷花池中荡漾。粉红色的荷花映酒中,杯里时时翻红浪。


清新的荷香、醇美的酒味,搅在一起;粉红的荷花、粉红的脸蛋,同映酒缸。绿色的荷叶丛中,醉了正好躺一躺。一觉醒来抬头望,船头搁浅在沙滩上。


创作背景

欧阳修以《渔家傲》词调共作了六首采莲词,这首词即为其中之一。其具体创作时间未详。[2]


折叠编辑本段作品鉴赏

折叠整体赏析

此词以清新可爱而又富有生活情趣的语言,描写一群采莲姑娘荡舟采莲时喝酒逗乐的情景,塑造出活泼、大胆、清纯的水乡姑娘形象。词中的采莲女活泼、大胆、呼之欲出。花底敲桨,荷叶当盏,花映人面,醉依绿阴,风格清新婉丽,又巧用俗语,化俚为雅,妙趣盎然,给人以耳目一新的艺术享受。


首句“花底忽闻敲两桨”,“闻”字、“敲”字,不写人而人自现,“桨”字不写舟而舟自在,用“花底”二字映衬出了敲桨之人,是一种烘托的手法,着墨不多而蕴藉有味。第二句“逡巡女伴来寻访”,方才点明了人和人的性别。“逡巡”,顷刻,显示水乡女子荡舟技巧的熟练与急欲并船相见的心情,人物出场写得颇有声势。“酒盏”句,是对姑娘们喝酒逗乐的描写,是一个倒装句,即“旋将荷叶当酒盏”的意思,倒文是为了协调平仄和押韵。这个“旋”二字,与上面的“忽”字、“逡巡”二字,汇成一连串快速的行动节奏,表现了姑娘们青春活泼、动作麻利的情态,惹人喜爱。


“酒盏”句写荷叶作杯。据说是把荷叶连茎摘下,在叶心凹处,用针刺破,一手捧荷叶注酒凹处以当酒杯,于茎端吸饮之。隋殷英童《采莲曲》云“荷叶捧成杯”,唐戴叔伦《南野》云“酒吸荷杯绿”,唐白居易《酒熟忆皇甫十》云“寂寞荷叶杯”等,都是指此。在荷香万柄、轻舟荡漾中间,几个天真烂漫的姑娘,用荷叶作杯,大家争着吮吸荷杯中的醇酒,好一幅生动而富有乡士气息的女儿行乐图!接着轻荡莲舟,碧水微波,而荷杯中的酒,也微微摇动起来,映入了荷花的红脸,也映入了姑娘们腮边的酒红,一似红浪时生。


下片第一、二两句“花气酒香清厮酿,花腮酒面红相向”,是从花、酒与人三方面作交错描述。花的清香和酒的清香相互混和,花的红晕和脸的红晕相互辉映。花也好,人也好,酒也好,都沉浸在一片“香”与“红”之中了。这就把热闹的气氛,推向了高潮。


然而第三句“醉倚绿阴眠一饷”笔锋一转,热闹转为静止。又拈出一个“绿阴”的“绿”字来,使人在视觉和听觉上产生一种强烈的色彩和音响的对比,从而构成了非凡的美感。下面两句笔锋又作一层转折,从“眠”到“醒”;由“静”再到“动”,用“惊起”二字作为转折的纽带。特别是这个“惊”字,则又是过渡到下文的纽带。姑娘们喝醉了酒,在荷叶的绿阴中睡着了,而船因无人打桨随风飘流起来,结果在沙滩上搁浅了。“惊起”是言醒来看到了这个令人尴尬的场面,这样既坐实一个“醉”字,又暗藏一个“醒”字。


这首词妙在起、承、转、合脉络清晰,更妙在其风格清新、言语含蓄而又设境秾艳。词风健康明朗,极富生活情趣,是少有的佳作。


名家点评

中国文化大学教授林冠群:这首《渔家傲》将渔家少女的纯真浪漫和荷田花香的自然环境有机融成一体,是宋词中描写少女生活的不可多得的佳作。


首都师范大学教授邱少华:此首写青年女子荡舟游赏之乐。……“醉倚”三句,更是出神入化之笔。[2]


作者简介

欧阳修(1007-1072),北宋文学家、史学家。字

永叔,号醉翁,晚号六一居士。庐陵(今江西吉安)人。天圣八年(1030年)进士。累擢知制诰、翰林学士,历枢密副使、参知政事。宋神宗朝,迁兵部尚书,以太子少师致仕。卒谥文忠。政治上曾支持过范仲淹等的革新主张,文学上主张明道、致用,对宋初以来靡丽、险怪的文风表示不满,并积极培养后进,是北宋古文运动的领袖。散文说理畅达,抒情委婉,为“唐宋八大家”之一;诗风与其散文近似,语言流畅自然。其词婉丽,承袭南唐余风。曾与宋祁合修《新唐书》,并独撰《新五代史》。又喜收集金石文字,编为《集古录》,对宋代金石学颇有影响。有《欧阳文忠集》。[3]

渔家傲·花底忽闻敲两桨拼音解读

《yú jiā ào ·huā dǐ hū wén qiāo liǎng jiǎng 》shì sòng dài wén xué jiā ōu yáng xiū de cí zuò 。


cǐ cí yǐ qīng xīn kě ài ér yòu fù yǒu shēng huó qíng qù de yǔ yán ,miáo xiě yī qún cǎi lián gū niáng dàng zhōu cǎi lián shí hē jiǔ dòu lè de qíng jǐng ,sù zào chū huó pō 、dà dǎn 、qīng chún de shuǐ xiāng gū niáng xíng xiàng 。cí zhōng de cǎi lián nǚ huó pō 、dà dǎn 、hū zhī yù chū 。huā dǐ qiāo jiǎng ,hé yè dāng zhǎn ,huā yìng rén miàn ,zuì yī lǜ yīn ,fēng gé qīng xīn wǎn lì ,yòu qiǎo yòng sú yǔ ,huà lǐ wéi yǎ ,miào qù àng rán ,gěi rén yǐ ěr mù yī xīn de yì shù xiǎng shòu 。quán cí miào zài qǐ 、chéng 、zhuǎn 、hé mò luò qīng xī ,gèng miào zài qí fēng gé qīng xīn 、yán yǔ hán xù ér yòu shè jìng nóng yàn 。cí fēng jiàn kāng míng lǎng ,jí fù shēng huó qíng qù 。



jī běn xìn xī

zhōng wén míng

yú jiā ào ·huā dǐ hū wén qiāo liǎng jiǎng


zuò zhě

ōu yáng xiū


zuò pǐn chū chù

《quán sòng cí 》



wén xué tǐ cái


chuàng zuò nián dài

běi sòng


mù lù

1zuò pǐn yuán wén

2zhù shì yì wén

3chuàng zuò bèi jǐng

4zuò pǐn jiàn shǎng

5zuò zhě jiǎn jiè


zuò pǐn yuán wén

huā dǐ hū wén qiāo liǎng jiǎng ,qūn xún nǚ bàn lái xún fǎng ⑵。jiǔ zhǎn xuán jiāng hé yè dāng ⑶。lián zhōu dàng ,shí shí zhǎn lǐ shēng hóng làng ⑷。


huā qì jiǔ xiāng qīng sī niàng ⑸,huā sāi jiǔ miàn hóng xiàng xiàng ⑹。zuì yǐ lǜ yīn mián yī xiǎng ⑺,jīng qǐ wàng ,chuán tóu gé zài shā tān shàng ⑻。[1]


zhù shì yì wén

shé dié cí jù zhù shì

⑴yú jiā ào :cí pái míng 。cǐ diào yuán wéi běi sòng nián jiān liú háng gē qǔ ,shǐ jiàn yú běi sòng yàn shū ,yīn cí zhōng yǒu “shén xiān yī qǔ yú jiā ào ” jù ,biàn qǔ “yú jiā ào ”sān zì zuò cí míng 。shuāng diào liù shí èr zì ,shàng xià piàn gè sì gè qī zì jù ,yī gè sān zì jù ,měi jù yòng yùn ,shēng lǜ xié wǎn 。nán běi qǔ jun1 yǒu 。


⑵qūn (qūn)xún :sòng yuán sú yǔ ,yóu qǐng kè ,yī huì ér 。zhǐ shí jiān jí duǎn 。


⑶xuán (xuàn):suí shí jiù dì 。dāng (dàng):dāng zuò ,dài tì 。


⑷“shí shí ”jù :wèi lián huā yìng rù jiǔ bēi ,suí zhōu dàng yàng ,xiǎn chū hóng sè bō wén 。hóng làng :zhǐ rén miàn lián huā yìng zài jiǔ bēi zhōng xiǎn chū de hóng sè bō wén 。


⑸qīng sī niàng (niàng):qīng xiāng zhī qì hún chéng yī piàn 。sī niàng :xiàng hù róng hé 。


⑹huā sāi (sāi):zhǐ hé huā 。xíng róng hé huā xiàng měi rén miàn jiá de huā róng 。jiǔ miàn :yǐn jiǔ hòu de miàn sè 。sòng méi yáo chén 《mǔ dān 》shī :“shí jié yóu péng qù xún wán ,xiāng chuī jiǔ miàn shēng hóng bō 。”


⑺yī xiǎng (xiǎng):jí yī shǎng ,piàn kè 。《dūn huáng biàn wén jí ·wáng zhāo jun1 biàn wén 》:“ruò dào yī shí yī xiǎng ,yóu kě ān pái ;suì jiǔ yuè shēn ,rú hé kě dù 。”jiǎng lǐ hóng tōng shì :“yī xiǎng ,jiù shì chī yī cān fàn de shí jiān 。”


⑻gé (gē):tóng “gē ”,fàng zhì ,cǐ chù zhǐ gē qiǎn 。yī zuò “gē ”。


bái huà yì wén

hé huā dǐ xià ,hū tīng dào shuāng jiǎng jī shuǐ de shēng xiǎng ,bú yī huì ,yī qún nǚ yǒu lái bǎ wǒ xún fǎng 。zhāi xià hé huā dāng jiǔ bēi ,cǎi lián chuán zài hé huā chí zhōng dàng yàng 。fěn hóng sè de hé huā yìng jiǔ zhōng ,bēi lǐ shí shí fān hóng làng 。


qīng xīn de hé xiāng 、chún měi de jiǔ wèi ,jiǎo zài yī qǐ ;fěn hóng de hé huā 、fěn hóng de liǎn dàn ,tóng yìng jiǔ gāng 。lǜ sè de hé yè cóng zhōng ,zuì le zhèng hǎo tǎng yī tǎng 。yī jiào xǐng lái tái tóu wàng ,chuán tóu gē qiǎn zài shā tān shàng 。


chuàng zuò bèi jǐng

ōu yáng xiū yǐ 《yú jiā ào 》cí diào gòng zuò le liù shǒu cǎi lián cí ,zhè shǒu cí jí wéi qí zhōng zhī yī 。qí jù tǐ chuàng zuò shí jiān wèi xiáng 。[2]


shé dié biān jí běn duàn zuò pǐn jiàn shǎng

shé dié zhěng tǐ shǎng xī

cǐ cí yǐ qīng xīn kě ài ér yòu fù yǒu shēng huó qíng qù de yǔ yán ,miáo xiě yī qún cǎi lián gū niáng dàng zhōu cǎi lián shí hē jiǔ dòu lè de qíng jǐng ,sù zào chū huó pō 、dà dǎn 、qīng chún de shuǐ xiāng gū niáng xíng xiàng 。cí zhōng de cǎi lián nǚ huó pō 、dà dǎn 、hū zhī yù chū 。huā dǐ qiāo jiǎng ,hé yè dāng zhǎn ,huā yìng rén miàn ,zuì yī lǜ yīn ,fēng gé qīng xīn wǎn lì ,yòu qiǎo yòng sú yǔ ,huà lǐ wéi yǎ ,miào qù àng rán ,gěi rén yǐ ěr mù yī xīn de yì shù xiǎng shòu 。


shǒu jù “huā dǐ hū wén qiāo liǎng jiǎng ”,“wén ”zì 、“qiāo ”zì ,bú xiě rén ér rén zì xiàn ,“jiǎng ”zì bú xiě zhōu ér zhōu zì zài ,yòng “huā dǐ ”èr zì yìng chèn chū le qiāo jiǎng zhī rén ,shì yī zhǒng hōng tuō de shǒu fǎ ,zhe mò bú duō ér yùn jiè yǒu wèi 。dì èr jù “qūn xún nǚ bàn lái xún fǎng ”,fāng cái diǎn míng le rén hé rén de xìng bié 。“qūn xún ”,qǐng kè ,xiǎn shì shuǐ xiāng nǚ zǐ dàng zhōu jì qiǎo de shú liàn yǔ jí yù bìng chuán xiàng jiàn de xīn qíng ,rén wù chū chǎng xiě dé pō yǒu shēng shì 。“jiǔ zhǎn ”jù ,shì duì gū niáng men hē jiǔ dòu lè de miáo xiě ,shì yī gè dǎo zhuāng jù ,jí “xuán jiāng hé yè dāng jiǔ zhǎn ”de yì sī ,dǎo wén shì wéi le xié diào píng zè hé yā yùn 。zhè gè “xuán ”èr zì ,yǔ shàng miàn de “hū ”zì 、“qūn xún ”èr zì ,huì chéng yī lián chuàn kuài sù de háng dòng jiē zòu ,biǎo xiàn le gū niáng men qīng chūn huó pō 、dòng zuò má lì de qíng tài ,rě rén xǐ ài 。


“jiǔ zhǎn ”jù xiě hé yè zuò bēi 。jù shuō shì bǎ hé yè lián jīng zhāi xià ,zài yè xīn āo chù ,yòng zhēn cì pò ,yī shǒu pěng hé yè zhù jiǔ āo chù yǐ dāng jiǔ bēi ,yú jīng duān xī yǐn zhī 。suí yīn yīng tóng 《cǎi lián qǔ 》yún “hé yè pěng chéng bēi ”,táng dài shū lún 《nán yě 》yún “jiǔ xī hé bēi lǜ ”,táng bái jū yì 《jiǔ shú yì huáng fǔ shí 》yún “jì mò hé yè bēi ”děng ,dōu shì zhǐ cǐ 。zài hé xiāng wàn bǐng 、qīng zhōu dàng yàng zhōng jiān ,jǐ gè tiān zhēn làn màn de gū niáng ,yòng hé yè zuò bēi ,dà jiā zhēng zhe shǔn xī hé bēi zhōng de chún jiǔ ,hǎo yī fú shēng dòng ér fù yǒu xiāng shì qì xī de nǚ ér háng lè tú !jiē zhe qīng dàng lián zhōu ,bì shuǐ wēi bō ,ér hé bēi zhōng de jiǔ ,yě wēi wēi yáo dòng qǐ lái ,yìng rù le hé huā de hóng liǎn ,yě yìng rù le gū niáng men sāi biān de jiǔ hóng ,yī sì hóng làng shí shēng 。


xià piàn dì yī 、èr liǎng jù “huā qì jiǔ xiāng qīng sī niàng ,huā sāi jiǔ miàn hóng xiàng xiàng ”,shì cóng huā 、jiǔ yǔ rén sān fāng miàn zuò jiāo cuò miáo shù 。huā de qīng xiāng hé jiǔ de qīng xiāng xiàng hù hún hé ,huā de hóng yūn hé liǎn de hóng yūn xiàng hù huī yìng 。huā yě hǎo ,rén yě hǎo ,jiǔ yě hǎo ,dōu chén jìn zài yī piàn “xiāng ”yǔ “hóng ”zhī zhōng le 。zhè jiù bǎ rè nào de qì fēn ,tuī xiàng le gāo cháo 。


rán ér dì sān jù “zuì yǐ lǜ yīn mián yī xiǎng ”bǐ fēng yī zhuǎn ,rè nào zhuǎn wéi jìng zhǐ 。yòu niān chū yī gè “lǜ yīn ”de “lǜ ”zì lái ,shǐ rén zài shì jiào hé tīng jiào shàng chǎn shēng yī zhǒng qiáng liè de sè cǎi hé yīn xiǎng de duì bǐ ,cóng ér gòu chéng le fēi fán de měi gǎn 。xià miàn liǎng jù bǐ fēng yòu zuò yī céng zhuǎn shé ,cóng “mián ”dào “xǐng ”;yóu “jìng ”zài dào “dòng ”,yòng “jīng qǐ ”èr zì zuò wéi zhuǎn shé de niǔ dài 。tè bié shì zhè gè “jīng ”zì ,zé yòu shì guò dù dào xià wén de niǔ dài 。gū niáng men hē zuì le jiǔ ,zài hé yè de lǜ yīn zhōng shuì zhe le ,ér chuán yīn wú rén dǎ jiǎng suí fēng piāo liú qǐ lái ,jié guǒ zài shā tān shàng gē qiǎn le 。“jīng qǐ ”shì yán xǐng lái kàn dào le zhè gè lìng rén gān gà de chǎng miàn ,zhè yàng jì zuò shí yī gè “zuì ”zì ,yòu àn cáng yī gè “xǐng ”zì 。


zhè shǒu cí miào zài qǐ 、chéng 、zhuǎn 、hé mò luò qīng xī ,gèng miào zài qí fēng gé qīng xīn 、yán yǔ hán xù ér yòu shè jìng nóng yàn 。cí fēng jiàn kāng míng lǎng ,jí fù shēng huó qíng qù ,shì shǎo yǒu de jiā zuò 。


míng jiā diǎn píng

zhōng guó wén huà dà xué jiāo shòu lín guàn qún :zhè shǒu 《yú jiā ào 》jiāng yú jiā shǎo nǚ de chún zhēn làng màn hé hé tián huā xiāng de zì rán huán jìng yǒu jī róng chéng yī tǐ ,shì sòng cí zhōng miáo xiě shǎo nǚ shēng huó de bú kě duō dé de jiā zuò 。


shǒu dōu shī fàn dà xué jiāo shòu qiū shǎo huá :cǐ shǒu xiě qīng nián nǚ zǐ dàng zhōu yóu shǎng zhī lè 。……“zuì yǐ ”sān jù ,gèng shì chū shén rù huà zhī bǐ 。[2]


zuò zhě jiǎn jiè

ōu yáng xiū (1007-1072),běi sòng wén xué jiā 、shǐ xué jiā 。zì

yǒng shū ,hào zuì wēng ,wǎn hào liù yī jū shì 。lú líng (jīn jiāng xī jí ān )rén 。tiān shèng bā nián (1030nián )jìn shì 。lèi zhuó zhī zhì gào 、hàn lín xué shì ,lì shū mì fù shǐ 、cān zhī zhèng shì 。sòng shén zōng cháo ,qiān bīng bù shàng shū ,yǐ tài zǐ shǎo shī zhì shì 。zú shì wén zhōng 。zhèng zhì shàng céng zhī chí guò fàn zhòng yān děng de gé xīn zhǔ zhāng ,wén xué shàng zhǔ zhāng míng dào 、zhì yòng ,duì sòng chū yǐ lái mí lì 、xiǎn guài de wén fēng biǎo shì bú mǎn ,bìng jī jí péi yǎng hòu jìn ,shì běi sòng gǔ wén yùn dòng de lǐng xiù 。sàn wén shuō lǐ chàng dá ,shū qíng wěi wǎn ,wéi “táng sòng bā dà jiā ”zhī yī ;shī fēng yǔ qí sàn wén jìn sì ,yǔ yán liú chàng zì rán 。qí cí wǎn lì ,chéng xí nán táng yú fēng 。céng yǔ sòng qí hé xiū 《xīn táng shū 》,bìng dú zhuàn 《xīn wǔ dài shǐ 》。yòu xǐ shōu jí jīn shí wén zì ,biān wéi 《jí gǔ lù 》,duì sòng dài jīn shí xué pō yǒu yǐng xiǎng 。yǒu 《ōu yáng wén zhōng jí 》。[3]


※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

欧阳修
欧阳修 欧阳修(1007─1072)字永叔,号醉翁,晚号六一居士,吉水(今属江西)人。修幼年丧父,家贫力学。天圣八年(1030)进士及第,为西京(今河南洛阳)留守推官。在西京三年,与钱惟演、梅尧臣、苏舜钦等诗酒唱和,遂以文章名天下。景祐元年(1034)召试学士院,授宣德郎。三年,以直言为范仲淹辩护,贬夷陵(今湖北宜昌)县令。庆历中,以右正言知制诰,参与范仲淹、韩琦、富弼…详情

渔家傲·花底忽闻敲两桨原文,渔家傲·花底忽闻敲两桨翻译,渔家傲·花底忽闻敲两桨赏析,渔家傲·花底忽闻敲两桨阅读答案,出自欧阳修的作品

版权声明:本文内容由网友上传(或整理自网络),原作者已无法考证,版权归原作者所有。免费发布仅供学习参考,其观点不代表本站立场。

转载请注明:原文链接 | http://www.02263.com/shi/62595.html

热门名句

热门成语