蜀道难原文,翻译,赏析_拼音版_作者李白-二六三古诗词网

蜀道难

作者:李白 朝代:唐朝
蜀道难原文

蜀道难

[唐] 李白

噫吁嚱,危乎高哉!蜀道之难,难于上青天!

蚕丛及鱼凫,开国何茫然!

尔来四万八千岁,不与秦塞通人烟。

西当太白有鸟道,可以横绝峨眉巅。

地崩山摧壮士死,然后天梯石栈相钩连。

上有六龙回日之高标,下有冲波逆折之回川。

黄鹤之飞尚不得过,猿猱欲度愁攀援。

青泥何盘盘,百步九折萦岩峦。

扪参历井仰胁息,以手抚膺坐长叹。

问君西游何时还?畏途巉岩不可攀。

但见悲鸟号古木,雄飞雌从绕林间。

又闻子规啼夜月,愁空山。

蜀道之难,难于上青天,使人听此凋朱颜!

连峰去天不盈尺,枯松倒挂倚绝壁。

飞湍瀑流争喧豗,砯崖转石万壑雷。

其险也如此,嗟尔远道之人胡为乎来哉!

剑阁峥嵘而崔嵬,一夫当关,万夫莫开。

所守或匪亲,化为狼与豺。

朝避猛虎,夕避长蛇;磨牙吮血,杀人如麻。

锦城虽云乐,不如早还家。

蜀道之难,难于上青天,侧身西望长咨嗟!


作品赏析

【注释】:

《蜀道难》:古乐府曲名,属《相和歌·瑟调曲》,古代诗人常用来描写蜀地道路的艰难。胡震亨《唐音癸签》卷二十一说:《蜀道难》自是古曲,梁、陈作者,止言其险,而不及其他。(李)白则兼采张载《剑阁铭》‘一人荷戟,万夫趑趄,形胜之地,匪亲弗居’等语用之,为恃险割据与羁留在佐逆者著戒。”壮士死:传说秦惠玉嫁五美女给蜀,蜀国派五位壮士去迎接,返至梓关,遇山崩,五壮士被压死,五美女上山化为石。


【简析】:

这首诗作于天宝初年。李白虽然托题古调,但从思想内容到艺术形式都是创新的。全诗写出奇险壮丽的景象,将历史、现实、神话交织在一起,纵横捭阖,句式也随着感情的变化参差,充满极浓厚的浪漫主义色彩。通篇紧扣一个“难”字,瑰丽而又神奇,怪不得诗人初入长安,贺知章一读此诗就大为赞赏,称之为“谪仙人”。


这首诗,大约是唐玄宗天宝初年,李白第一次到长安时写的。《蜀道难》是他袭用乐府古题,展开丰富的想象,着力描绘了秦蜀道路上奇丽惊险的山川,并从中透露了对社会的某些忧虑与关切。

诗人大体按照由古及今,自秦入蜀的线索,抓住各处山水特点来描写,以展示蜀道之难。

从“噫吁?”到“然后天梯石栈相钩连”为一个段落。一开篇就极言蜀道之难,以感情强烈的咏叹点出主题,为全诗奠定了雄放的基调。以下随着感情的起伏和自然场景的变化,“蜀道之难,难于上青天”的咏叹反复出现,象一首乐曲的主旋律一样激荡着读者的心弦。

为什么说蜀道的难行比上天还难呢?这是因为自古以来秦、蜀之间被高山峻岭阻挡,由秦入蜀,太白峰首当其冲,只有高飞的鸟儿能从低缺处飞过。太白峰在秦都咸阳西南,是关中一带的最高峰。民谚云:“武公太白,去天三百。”诗人以夸张的笔墨写出了历史上不可逾越的险阻,并融汇了五丁开山的神话,点染了神奇色彩,犹如一部乐章的前奏,具有引人入胜的妙用。下面即着力刻画蜀道的高危难行了。

从“上有六龙回日之高标”至“使人听此凋朱颜”为又一段落。这一段极写山势的高危,山高写得愈充分,愈可见路之难行。你看那突兀而立的高山,高标接天,挡住了太阳神的运行;山下则是冲波激浪、曲折回旋的河川。诗人不但把夸张和神话融为一体,直写山高,而且衬以“回川”之险。唯其水险,更见山势的高危。诗人意犹未足,又借黄鹤与猿猱来反衬。山高得连千里翱翔的黄鹤也不得飞度,轻疾敏捷的猿猴也愁于攀援,不言而喻,人行走就难上加难了。以上用虚写手法层层映衬,下面再具体描写青泥岭的难行。

青泥岭,“悬崖万仞,山多云雨”(《元和郡县志》),为唐代人蜀要道。诗人着重就其峰路的萦回和山势的峻危来表现人行其上的艰难情状和畏俱心理,捕捉了在岭上曲折盘桓、手扪星辰、呼吸紧张、抚胸长叹等细节动作加以摹写,寥寥数语,便把行人艰难的步履、惶悚的神情,绘声绘色地刻画出来,困危之状如在目前。

至此蜀道的难行似乎写到了极处。但诗人笔锋一转,借“问君”引出旅愁,以忧切低昂的旋律,把读者带进一个古木荒凉、鸟声悲凄的境界。杜鹃鸟空谷传响,充满哀愁,使人闻声失色,更觉蜀道之难。诗人借景抒情,用“悲鸟号古木”、“子规啼夜月”等感情色彩浓厚的自然景观,渲染了旅愁和蜀道上空寂苍凉的环境气氛,有力地烘托了蜀道之难。

然而,逶迤千里的蜀道,还有更为奇险的风光。自“连峰去天不盈尺”至全篇结束,主要从山川之险来揭示蜀道之难,着力渲染惊险的气氛。如果说“连峰去天不盈尺”是夸饰山峰之高,“枯松倒挂倚绝壁”则是衬托绝壁之险。

诗人先托出山势的高险,然后由静而动,写出水石激荡、山谷轰鸣的惊险场景。好象一串电影镜头:开始是山峦起伏、连峰接天的远景画面;接着平缓地推成枯松倒挂绝壁的特写;而后,跟踪而来的是一组快镜头,飞湍、瀑流、悬崖、转石,配合着万壑雷鸣的音响,飞快地从眼前闪过,惊险万状,目不暇接,从而造成一种势若排山倒海的强烈艺术效果,使蜀道之难的描写,简直达到了登峰造极的地步。如果说上面山势的高危已使人望而生畏,那此处山川的险要更令人惊心动魄了。

风光变幻,险象丛生。在十分惊险的气氛中,最后写到蜀中要塞剑阁,在大剑山和小剑山之间有一条三十里长的栈道,群峰如剑,连山耸立,削壁中断如门,形成天然要塞。因其地势险要,易守难攻,历史上在此割据称王者不乏其人。诗人从剑阁的险要引出对政治形势的描写。他化用西晋张载《剑阁铭》中“形胜之地,匪亲勿居”的语句,劝人引为鉴戒,警惕战乱的发生,并联系当时的社会背景,揭露了蜀中豺狼的“磨牙吮血,杀人如麻”,从而表达了对国事的忧虑与关切。唐天宝初年,太平景象的背后正潜伏着危机,后来发生的安史之乱,证明诗人的忧虑是有现实意义的。

李白以变化莫测的笔法,淋漓尽致地刻画了蜀道之难,艺术地展现了古老蜀道逶迤、峥嵘、高峻、崎岖的面貌,描绘出一幅色彩绚丽的山水画卷。诗中那些动人的景象宛如历历在目。

李白之所以描绘得如此动人,还在于融贯其间的浪漫主义激情。诗人寄情山水,放浪形骸。他对自然景物不是冷漠的观赏,而是热情地赞叹,借以抒发自己的理想感受。那飞流惊湍、奇峰险壑,赋予了诗人的情感气质,因而才呈现出飞动的灵魂和瑰伟的姿态。诗人善于把想象、夸张和神话传说融为一体进行写景抒情。言山之高峻,则曰“上有六龙回日之高标”;状道之险阻,则曰“地崩山摧壮士死,然后天梯石栈相钩连”……诗人“驰走风云,鞭挞海岳”(陆时雍《诗镜总论》评李白七古语),从蚕丛开国说到五丁开山,由六龙回日写到子规夜啼,天马行空般地驰骋想象,创造出博大浩渺的艺术境界,充满了浪漫主义色彩。透过奇丽峭拔的山川景物,仿佛可以看到诗人那“落笔摇五岳、笑傲凌沧洲”的高大形象。

唐以前的《蜀道难》作品,简短单薄。李白对东府古题有所创新和发展,用了大量散文化诗句,字数从三言、四言、五言、七言,直到十一言,参差错落,长短不齐,形成极为奔放的语言风格。诗的用韵,也突破了梁陈时代旧作一韵到底的程式。后面描写蜀中险要环境,一连三换韵脚,极尽变化之能事。所以殷璠编《河岳英灵集》称此诗“奇之又奇,自骚人以还,鲜有此体调”。

关于本篇,前人有种种寓意之说,断定是专为某人某事而作的。明人胡震亨、顾炎武认为,李白“自为蜀咏”,“别无寓意”。今人有谓此诗表面写蜀道艰险,实则写仕途坎坷,反映了诗人在长期漫游中屡逢踬碍的生活经历和怀才不遇的愤懑,迄无定论。

蜀道难拼音解读

shǔ dào nán

[táng ] lǐ bái

yī yù xì ,wēi hū gāo zāi !shǔ dào zhī nán ,nán yú shàng qīng tiān !

cán cóng jí yú fú ,kāi guó hé máng rán !

ěr lái sì wàn bā qiān suì ,bú yǔ qín sāi tōng rén yān 。

xī dāng tài bái yǒu niǎo dào ,kě yǐ héng jué é méi diān 。

dì bēng shān cuī zhuàng shì sǐ ,rán hòu tiān tī shí zhàn xiàng gōu lián 。

shàng yǒu liù lóng huí rì zhī gāo biāo ,xià yǒu chōng bō nì shé zhī huí chuān 。

huáng hè zhī fēi shàng bú dé guò ,yuán náo yù dù chóu pān yuán 。

qīng ní hé pán pán ,bǎi bù jiǔ shé yíng yán luán 。

mén cān lì jǐng yǎng xié xī ,yǐ shǒu fǔ yīng zuò zhǎng tàn 。

wèn jun1 xī yóu hé shí hái ?wèi tú chán yán bú kě pān 。

dàn jiàn bēi niǎo hào gǔ mù ,xióng fēi cí cóng rào lín jiān 。

yòu wén zǐ guī tí yè yuè ,chóu kōng shān 。

shǔ dào zhī nán ,nán yú shàng qīng tiān ,shǐ rén tīng cǐ diāo zhū yán !

lián fēng qù tiān bú yíng chǐ ,kū sōng dǎo guà yǐ jué bì 。

fēi tuān bào liú zhēng xuān huī ,pīng yá zhuǎn shí wàn hè léi 。

qí xiǎn yě rú cǐ ,jiē ěr yuǎn dào zhī rén hú wéi hū lái zāi !

jiàn gé zhēng róng ér cuī wéi ,yī fū dāng guān ,wàn fū mò kāi 。

suǒ shǒu huò fěi qīn ,huà wéi láng yǔ chái 。

cháo bì měng hǔ ,xī bì zhǎng shé ;mó yá shǔn xuè ,shā rén rú má 。

jǐn chéng suī yún lè ,bú rú zǎo hái jiā 。

shǔ dào zhī nán ,nán yú shàng qīng tiān ,cè shēn xī wàng zhǎng zī jiē !


zuò pǐn shǎng xī

【zhù shì 】:

《shǔ dào nán 》:gǔ lè fǔ qǔ míng ,shǔ 《xiàng hé gē ·sè diào qǔ 》,gǔ dài shī rén cháng yòng lái miáo xiě shǔ dì dào lù de jiān nán 。hú zhèn hēng 《táng yīn guǐ qiān 》juàn èr shí yī shuō :《shǔ dào nán 》zì shì gǔ qǔ ,liáng 、chén zuò zhě ,zhǐ yán qí xiǎn ,ér bú jí qí tā 。(lǐ )bái zé jiān cǎi zhāng zǎi 《jiàn gé míng 》‘yī rén hé jǐ ,wàn fū zī jū ,xíng shèng zhī dì ,fěi qīn fú jū ’děng yǔ yòng zhī ,wéi shì xiǎn gē jù yǔ jī liú zài zuǒ nì zhě zhe jiè 。”zhuàng shì sǐ :chuán shuō qín huì yù jià wǔ měi nǚ gěi shǔ ,shǔ guó pài wǔ wèi zhuàng shì qù yíng jiē ,fǎn zhì zǐ guān ,yù shān bēng ,wǔ zhuàng shì bèi yā sǐ ,wǔ měi nǚ shàng shān huà wéi shí 。


【jiǎn xī 】:

zhè shǒu shī zuò yú tiān bǎo chū nián 。lǐ bái suī rán tuō tí gǔ diào ,dàn cóng sī xiǎng nèi róng dào yì shù xíng shì dōu shì chuàng xīn de 。quán shī xiě chū qí xiǎn zhuàng lì de jǐng xiàng ,jiāng lì shǐ 、xiàn shí 、shén huà jiāo zhī zài yī qǐ ,zòng héng bǎi hé ,jù shì yě suí zhe gǎn qíng de biàn huà cān chà ,chōng mǎn jí nóng hòu de làng màn zhǔ yì sè cǎi 。tōng piān jǐn kòu yī gè “nán ”zì ,guī lì ér yòu shén qí ,guài bú dé shī rén chū rù zhǎng ān ,hè zhī zhāng yī dú cǐ shī jiù dà wéi zàn shǎng ,chēng zhī wéi “zhé xiān rén ”。


zhè shǒu shī ,dà yuē shì táng xuán zōng tiān bǎo chū nián ,lǐ bái dì yī cì dào zhǎng ān shí xiě de 。《shǔ dào nán 》shì tā xí yòng lè fǔ gǔ tí ,zhǎn kāi fēng fù de xiǎng xiàng ,zhe lì miáo huì le qín shǔ dào lù shàng qí lì jīng xiǎn de shān chuān ,bìng cóng zhōng tòu lù le duì shè huì de mǒu xiē yōu lǜ yǔ guān qiē 。

shī rén dà tǐ àn zhào yóu gǔ jí jīn ,zì qín rù shǔ de xiàn suǒ ,zhuā zhù gè chù shān shuǐ tè diǎn lái miáo xiě ,yǐ zhǎn shì shǔ dào zhī nán 。

cóng “yī yù ?”dào “rán hòu tiān tī shí zhàn xiàng gōu lián ”wéi yī gè duàn luò 。yī kāi piān jiù jí yán shǔ dào zhī nán ,yǐ gǎn qíng qiáng liè de yǒng tàn diǎn chū zhǔ tí ,wéi quán shī diàn dìng le xióng fàng de jī diào 。yǐ xià suí zhe gǎn qíng de qǐ fú hé zì rán chǎng jǐng de biàn huà ,“shǔ dào zhī nán ,nán yú shàng qīng tiān ”de yǒng tàn fǎn fù chū xiàn ,xiàng yī shǒu lè qǔ de zhǔ xuán lǜ yī yàng jī dàng zhe dú zhě de xīn xián 。

wéi shí me shuō shǔ dào de nán háng bǐ shàng tiān hái nán ne ?zhè shì yīn wéi zì gǔ yǐ lái qín 、shǔ zhī jiān bèi gāo shān jun4 lǐng zǔ dǎng ,yóu qín rù shǔ ,tài bái fēng shǒu dāng qí chōng ,zhī yǒu gāo fēi de niǎo ér néng cóng dī quē chù fēi guò 。tài bái fēng zài qín dōu xián yáng xī nán ,shì guān zhōng yī dài de zuì gāo fēng 。mín yàn yún :“wǔ gōng tài bái ,qù tiān sān bǎi 。”shī rén yǐ kuā zhāng de bǐ mò xiě chū le lì shǐ shàng bú kě yú yuè de xiǎn zǔ ,bìng róng huì le wǔ dīng kāi shān de shén huà ,diǎn rǎn le shén qí sè cǎi ,yóu rú yī bù lè zhāng de qián zòu ,jù yǒu yǐn rén rù shèng de miào yòng 。xià miàn jí zhe lì kè huà shǔ dào de gāo wēi nán háng le 。

cóng “shàng yǒu liù lóng huí rì zhī gāo biāo ”zhì “shǐ rén tīng cǐ diāo zhū yán ”wéi yòu yī duàn luò 。zhè yī duàn jí xiě shān shì de gāo wēi ,shān gāo xiě dé yù chōng fèn ,yù kě jiàn lù zhī nán háng 。nǐ kàn nà tū wū ér lì de gāo shān ,gāo biāo jiē tiān ,dǎng zhù le tài yáng shén de yùn háng ;shān xià zé shì chōng bō jī làng 、qǔ shé huí xuán de hé chuān 。shī rén bú dàn bǎ kuā zhāng hé shén huà róng wéi yī tǐ ,zhí xiě shān gāo ,ér qiě chèn yǐ “huí chuān ”zhī xiǎn 。wéi qí shuǐ xiǎn ,gèng jiàn shān shì de gāo wēi 。shī rén yì yóu wèi zú ,yòu jiè huáng hè yǔ yuán náo lái fǎn chèn 。shān gāo dé lián qiān lǐ áo xiáng de huáng hè yě bú dé fēi dù ,qīng jí mǐn jié de yuán hóu yě chóu yú pān yuán ,bú yán ér yù ,rén háng zǒu jiù nán shàng jiā nán le 。yǐ shàng yòng xū xiě shǒu fǎ céng céng yìng chèn ,xià miàn zài jù tǐ miáo xiě qīng ní lǐng de nán háng 。

qīng ní lǐng ,“xuán yá wàn rèn ,shān duō yún yǔ ”(《yuán hé jun4 xiàn zhì 》),wéi táng dài rén shǔ yào dào 。shī rén zhe zhòng jiù qí fēng lù de yíng huí hé shān shì de jun4 wēi lái biǎo xiàn rén háng qí shàng de jiān nán qíng zhuàng hé wèi jù xīn lǐ ,bǔ zhuō le zài lǐng shàng qǔ shé pán huán 、shǒu mén xīng chén 、hū xī jǐn zhāng 、fǔ xiōng zhǎng tàn děng xì jiē dòng zuò jiā yǐ mó xiě ,liáo liáo shù yǔ ,biàn bǎ háng rén jiān nán de bù lǚ 、huáng sǒng de shén qíng ,huì shēng huì sè dì kè huà chū lái ,kùn wēi zhī zhuàng rú zài mù qián 。

zhì cǐ shǔ dào de nán háng sì hū xiě dào le jí chù 。dàn shī rén bǐ fēng yī zhuǎn ,jiè “wèn jun1 ”yǐn chū lǚ chóu ,yǐ yōu qiē dī áng de xuán lǜ ,bǎ dú zhě dài jìn yī gè gǔ mù huāng liáng 、niǎo shēng bēi qī de jìng jiè 。dù juān niǎo kōng gǔ chuán xiǎng ,chōng mǎn āi chóu ,shǐ rén wén shēng shī sè ,gèng jiào shǔ dào zhī nán 。shī rén jiè jǐng shū qíng ,yòng “bēi niǎo hào gǔ mù ”、“zǐ guī tí yè yuè ”děng gǎn qíng sè cǎi nóng hòu de zì rán jǐng guān ,xuàn rǎn le lǚ chóu hé shǔ dào shàng kōng jì cāng liáng de huán jìng qì fēn ,yǒu lì dì hōng tuō le shǔ dào zhī nán 。

rán ér ,wēi yǐ qiān lǐ de shǔ dào ,hái yǒu gèng wéi qí xiǎn de fēng guāng 。zì “lián fēng qù tiān bú yíng chǐ ”zhì quán piān jié shù ,zhǔ yào cóng shān chuān zhī xiǎn lái jiē shì shǔ dào zhī nán ,zhe lì xuàn rǎn jīng xiǎn de qì fēn 。rú guǒ shuō “lián fēng qù tiān bú yíng chǐ ”shì kuā shì shān fēng zhī gāo ,“kū sōng dǎo guà yǐ jué bì ”zé shì chèn tuō jué bì zhī xiǎn 。

shī rén xiān tuō chū shān shì de gāo xiǎn ,rán hòu yóu jìng ér dòng ,xiě chū shuǐ shí jī dàng 、shān gǔ hōng míng de jīng xiǎn chǎng jǐng 。hǎo xiàng yī chuàn diàn yǐng jìng tóu :kāi shǐ shì shān luán qǐ fú 、lián fēng jiē tiān de yuǎn jǐng huà miàn ;jiē zhe píng huǎn dì tuī chéng kū sōng dǎo guà jué bì de tè xiě ;ér hòu ,gēn zōng ér lái de shì yī zǔ kuài jìng tóu ,fēi tuān 、bào liú 、xuán yá 、zhuǎn shí ,pèi hé zhe wàn hè léi míng de yīn xiǎng ,fēi kuài dì cóng yǎn qián shǎn guò ,jīng xiǎn wàn zhuàng ,mù bú xiá jiē ,cóng ér zào chéng yī zhǒng shì ruò pái shān dǎo hǎi de qiáng liè yì shù xiào guǒ ,shǐ shǔ dào zhī nán de miáo xiě ,jiǎn zhí dá dào le dēng fēng zào jí de dì bù 。rú guǒ shuō shàng miàn shān shì de gāo wēi yǐ shǐ rén wàng ér shēng wèi ,nà cǐ chù shān chuān de xiǎn yào gèng lìng rén jīng xīn dòng pò le 。

fēng guāng biàn huàn ,xiǎn xiàng cóng shēng 。zài shí fèn jīng xiǎn de qì fēn zhōng ,zuì hòu xiě dào shǔ zhōng yào sāi jiàn gé ,zài dà jiàn shān hé xiǎo jiàn shān zhī jiān yǒu yī tiáo sān shí lǐ zhǎng de zhàn dào ,qún fēng rú jiàn ,lián shān sǒng lì ,xuē bì zhōng duàn rú mén ,xíng chéng tiān rán yào sāi 。yīn qí dì shì xiǎn yào ,yì shǒu nán gōng ,lì shǐ shàng zài cǐ gē jù chēng wáng zhě bú fá qí rén 。shī rén cóng jiàn gé de xiǎn yào yǐn chū duì zhèng zhì xíng shì de miáo xiě 。tā huà yòng xī jìn zhāng zǎi 《jiàn gé míng 》zhōng “xíng shèng zhī dì ,fěi qīn wù jū ”de yǔ jù ,quàn rén yǐn wéi jiàn jiè ,jǐng tì zhàn luàn de fā shēng ,bìng lián xì dāng shí de shè huì bèi jǐng ,jiē lù le shǔ zhōng chái láng de “mó yá shǔn xuè ,shā rén rú má ”,cóng ér biǎo dá le duì guó shì de yōu lǜ yǔ guān qiē 。táng tiān bǎo chū nián ,tài píng jǐng xiàng de bèi hòu zhèng qián fú zhe wēi jī ,hòu lái fā shēng de ān shǐ zhī luàn ,zhèng míng shī rén de yōu lǜ shì yǒu xiàn shí yì yì de 。

lǐ bái yǐ biàn huà mò cè de bǐ fǎ ,lín lí jìn zhì dì kè huà le shǔ dào zhī nán ,yì shù dì zhǎn xiàn le gǔ lǎo shǔ dào wēi yǐ 、zhēng róng 、gāo jun4 、qí qū de miàn mào ,miáo huì chū yī fú sè cǎi xuàn lì de shān shuǐ huà juàn 。shī zhōng nà xiē dòng rén de jǐng xiàng wǎn rú lì lì zài mù 。

lǐ bái zhī suǒ yǐ miáo huì dé rú cǐ dòng rén ,hái zài yú róng guàn qí jiān de làng màn zhǔ yì jī qíng 。shī rén jì qíng shān shuǐ ,fàng làng xíng hái 。tā duì zì rán jǐng wù bú shì lěng mò de guān shǎng ,ér shì rè qíng dì zàn tàn ,jiè yǐ shū fā zì jǐ de lǐ xiǎng gǎn shòu 。nà fēi liú jīng tuān 、qí fēng xiǎn hè ,fù yǔ le shī rén de qíng gǎn qì zhì ,yīn ér cái chéng xiàn chū fēi dòng de líng hún hé guī wěi de zī tài 。shī rén shàn yú bǎ xiǎng xiàng 、kuā zhāng hé shén huà chuán shuō róng wéi yī tǐ jìn háng xiě jǐng shū qíng 。yán shān zhī gāo jun4 ,zé yuē “shàng yǒu liù lóng huí rì zhī gāo biāo ”;zhuàng dào zhī xiǎn zǔ ,zé yuē “dì bēng shān cuī zhuàng shì sǐ ,rán hòu tiān tī shí zhàn xiàng gōu lián ”……shī rén “chí zǒu fēng yún ,biān tà hǎi yuè ”(lù shí yōng 《shī jìng zǒng lùn 》píng lǐ bái qī gǔ yǔ ),cóng cán cóng kāi guó shuō dào wǔ dīng kāi shān ,yóu liù lóng huí rì xiě dào zǐ guī yè tí ,tiān mǎ háng kōng bān dì chí chěng xiǎng xiàng ,chuàng zào chū bó dà hào miǎo de yì shù jìng jiè ,chōng mǎn le làng màn zhǔ yì sè cǎi 。tòu guò qí lì qiào bá de shān chuān jǐng wù ,fǎng fó kě yǐ kàn dào shī rén nà “luò bǐ yáo wǔ yuè 、xiào ào líng cāng zhōu ”de gāo dà xíng xiàng 。

táng yǐ qián de 《shǔ dào nán 》zuò pǐn ,jiǎn duǎn dān báo 。lǐ bái duì dōng fǔ gǔ tí yǒu suǒ chuàng xīn hé fā zhǎn ,yòng le dà liàng sàn wén huà shī jù ,zì shù cóng sān yán 、sì yán 、wǔ yán 、qī yán ,zhí dào shí yī yán ,cān chà cuò luò ,zhǎng duǎn bú qí ,xíng chéng jí wéi bēn fàng de yǔ yán fēng gé 。shī de yòng yùn ,yě tū pò le liáng chén shí dài jiù zuò yī yùn dào dǐ de chéng shì 。hòu miàn miáo xiě shǔ zhōng xiǎn yào huán jìng ,yī lián sān huàn yùn jiǎo ,jí jìn biàn huà zhī néng shì 。suǒ yǐ yīn fán biān 《hé yuè yīng líng jí 》chēng cǐ shī “qí zhī yòu qí ,zì sāo rén yǐ hái ,xiān yǒu cǐ tǐ diào ”。

guān yú běn piān ,qián rén yǒu zhǒng zhǒng yù yì zhī shuō ,duàn dìng shì zhuān wéi mǒu rén mǒu shì ér zuò de 。míng rén hú zhèn hēng 、gù yán wǔ rèn wéi ,lǐ bái “zì wéi shǔ yǒng ”,“bié wú yù yì ”。jīn rén yǒu wèi cǐ shī biǎo miàn xiě shǔ dào jiān xiǎn ,shí zé xiě shì tú kǎn kě ,fǎn yìng le shī rén zài zhǎng qī màn yóu zhōng lǚ féng zhì ài de shēng huó jīng lì hé huái cái bú yù de fèn mèn ,qì wú dìng lùn 。


※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

李白
李白 李白(701─762),字太白,号青莲居士,祖籍陇西成纪(今甘肃省天水县附近)。先世于隋末流徙中亚。李白即生于中亚的碎叶城(今吉尔吉斯斯坦境内)。五岁时随其父迁居绵州彰明县(今四川省江油县)的青莲乡。早年在蜀中就学漫游。青年时期,开始漫游全国各地。天宝初,因道士吴筠的推荐,应诏赴长安,供奉翰林,受到唐玄宗李隆基的特殊礼遇。但因权贵不容,不久即遭谗去…详情

蜀道难原文,蜀道难翻译,蜀道难赏析,蜀道难阅读答案,出自李白的作品

版权声明:本文内容由网友上传(或整理自网络),原作者已无法考证,版权归原作者所有。免费发布仅供学习参考,其观点不代表本站立场。

转载请注明:原文链接 | http://www.02263.com/shi/62631.html

热门名句

热门成语