童趣

余忆童稚时，能张目对日，明察秋毫，见藐小之物必细察其纹理，故时有物外之趣。

夏蚊成雷，私拟作群鹤舞于空中，心之所向，则或千或百，果然鹤也；昂首观之，项为之强。又留蚊于素帐中，徐喷以烟，使之冲烟而飞鸣，作青云白鹤观，果如鹤唳云端，为之怡然称快。

余常于土墙凹凸处，花台小草丛杂处，蹲其身，使与台齐；定神细视，以丛草为林，以虫蚁为兽，以土砾凸者为丘，凹者为壑，神游其中，怡然自得。

一日，见二虫斗草间，观之，兴正浓，忽有庞然大物，拔山倒树而来，盖一癞虾蟆，舌一吐而二虫尽为所吞。余年幼，方出神，不觉呀然一惊。神定，捉虾蟆，鞭数十，驱之别院。

yú yì tóng zhì shí ，néng zhāng mù duì rì ，míng chá qiū háo ，jiàn miǎo xiǎo zhī wù bì xì chá qí wén lǐ ，gù shí yǒu wù wài zhī qù 。

xià wén chéng léi ，sī nǐ zuò qún hè wǔ yú kōng zhōng ，xīn zhī suǒ xiàng ，zé huò qiān huò bǎi ，guǒ rán hè yě ；áng shǒu guān zhī ，xiàng wéi zhī qiáng 。yòu liú wén yú sù zhàng zhōng ，xú pēn yǐ yān ，shǐ zhī chōng yān ér fēi míng ，zuò qīng yún bái hè guān ，guǒ rú hè lì yún duān ，wéi zhī yí rán chēng kuài 。

yú cháng yú tǔ qiáng āo tū chù ，huā tái xiǎo cǎo cóng zá chù ，dūn qí shēn ，shǐ yǔ tái qí ；dìng shén xì shì ，yǐ cóng cǎo wéi lín ，yǐ chóng yǐ wéi shòu ，yǐ tǔ lì tū zhě wéi qiū ，āo zhě wéi hè ，shén yóu qí zhōng ，yí rán zì dé 。

yī rì ，jiàn èr chóng dòu cǎo jiān ，guān zhī ，xìng zhèng nóng ，hū yǒu páng rán dà wù ，bá shān dǎo shù ér lái ，gài yī lài xiā má ，shé yī tǔ ér èr chóng jìn wéi suǒ tūn 。yú nián yòu ，fāng chū shén ，bú jiào ya rán yī jīng 。shén dìng ，zhuō xiā má ，biān shù shí ，qū zhī bié yuàn 。